HISTORIA RASY

jacksclan

HISTORIA RASY
za. Dorothea Peniźek

Parson John Russell, twórca rasy, urodził się w 1795 roku w Dartmoyth w hrabstwie Devon
(południowy zachód Anglii). Jego ojciec był pastorem Iddesleigh i jak to było wtedy w zwyczaju udzielał lekcji niewielkiej grupce uczniów. Był zapalonym myśliwym i posiadał sforę foxterierów. Utrzymywał także konia (Pony), na którym odznaczający się uczniowie mogli w nagrodę wziąć udział w polowaniu. W ten sposób także w małym Jack’u rozwinęła się pasja łowiecka.
Pasja ta towarzyszyła mu przez całe jego życie, co jednak nie stało nigdy na przeszkodzie przykładnemu spełnianiu obowiązków pastora w jego parafii.
W roku 1819 w trakcie studiów teologicznych w Oxford, napotkał Jack podczas spaceru mleczarza, któremu towarzyszyła mała suczka. Takiego psa widział on do tej pory tylko w swoich snach. Odkupił na miejscu suczkę od mleczarza i ochrzcił ją imieniem „Trump”.
To właśnie ta suczka została pramatką linii hodowlanej, której następcy do dzisiaj nosza nazwę Jack Russell Terriera. Olejny obraz tej suki znajduje się w posiadaniu królowej Elżbiety II i wisi na ścianie zamku Sandringham.
W trakcie lat szkolnych i podczas studiów był John Russell wyjątkowym miłośnikiem foxterierów. Po skończeniu teologii przejął najpierw parafię w South Molton, następnie w Iddesleight i ostatecznie w Swymbridge. Wszystkie te parafie znajdowały się w rolniczych okolicach Devon, gdzie było przyjęte, iż pastorzy wiejskich parafii polowali konno wspólnie z miejscową szlachtą.
Jack Russell posiadał także sporą sforę foxterierów, których hodowli (z powodzeniem) poświęcił 60 lat swojego długiego życia.
W roku 1872 Thomas Henry Pearce napisał o nim.
„Stary typ (foxteriera: hd) był krótkogłowym psem. Jak pan Russel go uszlachetnił, nie potrafię powiedzieć, ale są teraz szlachetne i pojętne, przede wszystkim w rękach jego hodowcy, którego panowania nad terierami nikt nie potrafi przewyższyć”.
Trzeba pamiętać, że Jack Russell nie rozgraniczał Jack Russell Terriera od foxteriera.
Dla niego była to wyłącznie linia różniąca się nieco pokrojem i przede wszystkim przeznaczeniem. Psy przeznaczone przez niego do hodowli uszlachetniały niejednokrotnie potomków obu ras. Dopiero w celach wystawowych zostały wyhodowane odrębne linie z których powstały znane nam dzisiaj krótkowłose, szorstkowłose i złamane JRT.
Sam John Russell opisał go w roku 1871 następująco.
„Mały energiczny terier ważący około 14 do 16 funtów i mający ok. 14 cali wzrostu w kłębie. Łapy proste jak słupy. Gruba skóra, dobra, ostra i odporna na warunki atmosferyczne sierść, gęsta, przylegająca, nieco druciasta, dobrze ochraniająca ciało przed zimnem i wilgocią, ale nie podobna do druciastego pokrycia Scotch teriera. Wiadomo, że zarówno dobry koń jak i dobry pies nie może mieć złego koloru, ale ja preferuję białego psa. Suczka „Trump” była biała z brązowymi plamkami nad każdym okiem i na uszach, oraz z jedną plamką w tym samym kolorze, nie większą jak jeden Penny u nasady ogona. Łapy powinny być wolne od wad. Budowa lędźwi i całego korpusu zdradza odporność i wytrzymałość. Wielkość i wysokość zwierzęcia można porównać do wielkości dorosłej lisicy. W każdym calu sportowiec. Powinien zgadzać się z innymi zwierzętami. Co tyczy wysokości, niektórzy preferują psy o nieco wyższych łapach, jeśli muszą one cały dzień dotrzymać kroku foxterierom”.

Opis ten odpowiada w znacznym stopniu także dzisiejszemu wzorcowi Jack Russell Teriera.

Jack Russell zmarł 28.04.1883 w wieku 88 lat i został pochowany w Swymbridge.
W jego ostatniej drodze życia towarzyszyło mu ponad tysiąc ludzi.

jacksclan

Jeśli znacie szczegóły z historii rasy, bądź życia Johna Russella, to podzielcie się nimi z nami.